DAVIDSTER

De david(s)ster of davidschild  is een spiritueel symbool in de vorm van een hexagram, een combinatie van twee gelijkzijdige driehoeken. Hij komt voor bij vele volkeren, zoals de Egyptenaren, Indiërs, Chinezen en Peruanen.

De davidster kwam al in de oudheid incidenteel voor in de joodse wereld, ogenschijnlijk als decoratief motief. Volgens overleveringen stamt hij uit de tijd van David en Salomo en zou hij eens de tempel in Jeruzalemhebben gesierd. 

Pas in de 15e eeuw, onder invloed van de mystiek van Izaak Loeria, begon de zespuntige ster als een speciaal joods teken te gelden. Langzamerhand nam hij de plaats in van het meest geliefde joodse symbool tot die tijd: de Menorah, de zevenarmige kandelaar. De nationaalsocialisten gebruikten de davidster op een gele achtergrond als 'jodenster' om daarmee de joden te onderscheiden van de overige bevolking en het gemakkelijker te maken ze te vernietigen.

Met het ontstaan en het gebruik van de davidster zijn vele legenden verbonden. Sommigen zien er een integratie in van het hemelse element dat naar de aarde streeft (de driehoek met de punt naar beneden) met het aardse element dat naar de hemel streeft (de driehoek met de punt naar boven). Anderen zien er de hemelse heerschappij over de vier wereldse windrichtingen in, zowel boven als beneden. Volgens een andere verklaring zou de driehoek met de naar boven gerichte punt het mannelijke symboliseren, de driehoek met de punt naar beneden het vrouwelijke.

In de Arabische mystiek was de zespuntige ster het zegel van koning Salomo. Ook het keizershuis van Ethiopië gebruikte het symbool wegens de vermeende afstamming van koning Salomo (zie Koningin van Sheba).

De davidster in de kleur blauw, vormt tegenwoordig het centrale element in de vlag van Israël.